پلاستوفوم، یا همان یونولیت، در صنعت ساختمان به عنوان یک جزء بسیار مهم مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از کاربردهای اصلی آن در صنعت ساختمان عبارتند از:
1. عایق حرارتی و صوتی: به عنوان یک عایق حرارتی و صوتی موثر استفاده می‌شود. این ویژگی‌ها باعث کاهش هزینه‌های انرژی برای ساختمان می‌شود و همچنین باعث افزایش راحتی ساکنان می‌شود.
2. ساخت سازه‌های سبک: به دلیل وزن سبک خود، می‌تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای مصالح سنگین مانند بتن در ساختمان‌های سبک استفاده شود.
3. عایق‌های ترمیمی: در ترمیم و بازسازی ساختمان‌های قدیمی، برای بهبود عایق‌های حرارتی و صوتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
4. ساخت نمای داخلی: برای ساخت انواع نماهای داخلی مانند سقف‌ها، دیوارها و کف‌ها استفاده می‌شود.
5. ساخت قطعات سازه‌ای: از جمله کاربردهای دیگر در صنعت ساختمان، ساخت قطعات سازه‌ای مانند ستون‌ها، بلوک‌ها و پانل‌های سازه‌ای است.
استفاده از آن در صنعت ساختمان باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها، کاهش وزن ساختمان و افزایش کارایی انرژی می‌شود.
پلاستوفوم،یا همان فوم پلی استایرن
یک ماده پلاستیکی سبک و عایق است که در اغلب موارد به عنوان یک جایگزین مناسب برای مواد سنتی مانند چوب و فلزات استفاده می‌شود. این ماده اولین بار در دهه 1930 میلادی توسط یک شیمی‌دان آلمانی به نام آیگنر با نام تجاری “ستایروفوم” تولید شد.
توسعه پلاستوفوم به عنوان یک ماده عایق در دهه 1940 و 1950 میلادی آغاز شد، و از آن زمان به بعد، کاربردهای آن به طور گسترده‌ای در صنایع مختلف افزایش یافت. از جمله کاربردهای اصلی پلاستوفوم می‌توان به عایق حرارتی و صوتی در ساختمان‌ها، بسته‌بندی محصولات، ساخت مدل‌ها و همچنین ساخت قطعات صنعتی اشاره کرد.
در طول سال‌ها، فرایندهای تولید آن بهبود یافته و نسخه‌های مختلفی از این ماده توسعه یافته است، از جمله پلاستوفوم فوم شده و پلاستوفوم با چگالی بالا که برای کاربردهای خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حال حاضر، از آن به عنوان یکی از مواد پلاستیکی پرکاربرد در صنایع مختلف و همچنین در زندگی روزمره به وفور استفاده می‌شود.
پلاستوفوم یک مادهٔ پلیمری است
که به طور گسترده در صنایع مختلف برای بسته‌بندی، ساخت مدل‌ها و سازه‌های سبک استفاده می‌شود. تاریخچه استفاده از پلاستوفوم در ایران نیز به دوران توسعه صنعت پلاستیک در کشور بازمی‌گردد.
استفاده از آن در ایران بطور رسمی از دهه ۱۳۵۰ شمسی (دوران پهلوی دوم) آغاز شد. در این دوره، با رونق صنعت پلاستیک و تکنولوژی‌های جدید در کشور، تولیدات پلاستوفوم نیز شروع به گسترش یافت. ابتدا استفاده از پلاستوفوم به عنوان بسته‌بندی در برخی محصولات شروع شد و سپس به سرعت در صنایع دیگری مانند ساخت مدل‌ها و سازه‌های ساختمانی مورد استفاده قرار گرفت.
با گذشت زمان و توسعه صنایع مختلف در ایران، استفاده از پلاستوفوم نیز افزایش یافت و در حال حاضر این ماده در انواع مختلف در بازارهای مختلف کشور به‌صورت تولید داخلی یا وارداتی موجود است.
از آنجایی که پلاستوفوم از جمله مواد پلیمری است که می‌تواند برای مدت زمان طولانی در محیط زیست باقی بماند و اثرات منفی بر روی آن به ویژه در قالب زباله‌های پلاستیکی دارد، استفاده پایدار و مدیریت صحیح از این ماده در ایران نیازمند سیاست‌ها و استانداردهای مناسب در زمینه مدیریت پسماندهای پلاستیکی است.
